تأثیر تمرینات ژیمناستیک بر ویژگی‌های عصب‌روان‌شناختی کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیرات احتمالی تمرینات ژیمناستیک بر برخی ویژگی‌های عصب‌روان‌شناختی در کودکان پسر 8 تا 10 سالۀ دچار اختلال هماهنگی رشدی شهر تهران بود. 34 کودک 10-8 سالة دچار اختلال هماهنگی رشدی که در سال 1392 به کلینیک‌های کاردرمانی و توانبخشی شهر تهران مراجعه کرده بودند، به‌صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (19 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. به‌منظور غربالگری، از پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی و آزمون هوش ریون استفاده شد. همچنین به‌منظور ارزیابی متغیرهای وابسته از پرسشنامۀ عصب‌روان‌شناختی کانرز استفاده شد. گروه آزمایش برنامۀ حرکتی مداخله‌ای ژیمناستیک را به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه) دریافت کردند. تجزیه‌وتحلیل آماری با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره در سطح معناداری 05/0≤P با کمک نرم‌افزار SPSS‌16 انجام گرفت. یافته‌های تحقیق نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در تمامی متغیرهای کارکردهای اجرایی (001/0P≤، a492.454F=) و حسی – حرکتی (001/0P≤، a285.693F=) مشاهده شد. بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که برنامۀ تمرینی ژیمناستیک می‌تواند بر بهبود بر ویژگی‌های عصب‌روان‌شناختی کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی مؤثر باشد.